Algo eclipsada polo dereito á protección de datos das persoas traballadoras, a liberdade de expresión no seo das relacións de traballo coñece hoxe, e crecerán no futuro inmediato, novos escenarios de actualidade. Non obstante, non todo son oportunidades de desenvolvemento como un útil dereito de crítica e denuncia (ex. Directiva Whistleblowing) en interese laboral e social, tamén se ve atenazada por barreiras que buscan unha espiral de silencio no seo das empresas. É o caso dos Códigos de conduta éticos que requiren da autorización previa para a comunicación laboral, sobre todo no espazo das redes sociais, sendo avaladas en varios casos pola xurisprudencia. Así mesmo, como ilustra o fallo, aínda que adooptado por unha pírrica maioría, da STC 190/2020, 22 de decembro, tamén a liberdade de expresión laboral veríase recortada por unha concepción expansiva de certos delitos que, como a ultraxe á bandeira, esixen unha despenalización urxente. Este estudo leva a cabo un intento de rencostrucción global do estado da arte interpretativa, así como as posibilidades de futuro dun dereito esencial, sexa para o necesario estatuto de dereitos cívicos laborais socialmente responsables, sexa para unha democracia pluralista.

Regular o desprazamento dos traballadores do sector do transporte por estrada no seo da Unión Europea non foi precisamente unha cuestión sinxela, nin con probabilidade a norma resultante será fácil de aplicar na práctica. Así, neste traballo tentouse realizar unha aproximación xeral á problemática de dumping social existente no sector a partir da apertura á súa liberalización e que tratou de ser paliada a través da adopción da Directiva 2020/1057, non sen grandes tensións durante o seu proceso de tramitación. A continuación , pretendéronse analizar algúns dos contidos que consideramos centrais e probablemente máis críticos da norma, como é o caso da noción de traballador/condutor desprazado para os efectos da aplicación da lex specialis. Así mesmo, e máis aló destas materias, descríbense -a grandes liñas- a disposicións relativas aos requisitos administrativos, de control e cooperación establecidos naquela que, como é lóxico, aínda deben transpoñerse ao noso ordenamento xurídico interno. É, por tanto, e sen adiantar optimismo ou pesimismo algún, seguro que nun futuro próximo seremos testemuñas e/ou espectadores do maior ou menor éxito da norma con respecto aos obxectivos que a mesma persegue.

O relevo xeneracional é un obxectivo da política de emprego que sigue a xustificar a extinción ou o despedimento dos traballadores mais maiores. A propósito da sentenza do TXUE de data 15 de abril de 2021, C-511/19, tras facer referencia ao contexto normativo -nacional, comunitario e internacional-, así como ás resolucions xudiciais do Tribunal de Xustiza da Unión Europea, alcánzase a conclusión de que a Xurisprudenza do TXUE fai prevalecer a Directiva 2000/78 fronte ós principios xerais da igualdade de trato e non discriminación previstos nos tratados da UE e na CDFUE.

Notas sobre as sentenzas máis destacadas do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia en dereito individual do traballo no 2º semestre de 2020

Crónica das sentenzas dictadas no 2º semestre de 2020

Doutrina do TSX en materia de Seguridade Social correspondiente ao 2º semestre de 2020.

Reseña de: MOLINA NAVARRETE, C. La doctrina jurisprudencial por discriminación de género en el orden social. Madrid, La Ley, 2021.

Recensión ao libro PAZÓ ARGIBAY, J. M., La protección por desempleo en el Derecho de la Unión Europea. Especial atención a la jurisprudencia del Tribunal de Justicia, Cinca, 2020, 201 pp.

Recensión da obra publicada por Verlag Österreich en 2020

Crónica correspondiente a la negociación colectiva en Galicia correspondiente al 1º semestre de 2021.