En determinados sectores produtivos nos que o traballo se presta no marco de contratas, é frecuente que os convenios colectivos incorporen a obrigación do novo contratista de subrogarse nos contratos de traballo do anterior. Este tipo de cláusulas suscitan numerosos problemas relacionados coa validez das previsións convencionais á luz do art. 44 do Estatuto dos Traballadores. Cuestións como a vinculación do contratista entrante ao convenio colectivo que impón a subrogación, a legalidade das cláusulas que condicionan a sucesión dos contratos ao cumprimento de determinadas formalidades ou requisitos ou aquelas previsións que limitan os efectos da subrogación, son obxecto de análise no presente estudo. A iso engádese a análise detallada da doutrina, derivada de recentes pronunciamientos do Tribunal Supremo, conforme á cal a subrogación convencional non pode reconducirse á subrogación legal. O contraste dos argumentos empregados para alcanzar tal conclusión e a interpretación emanada do Tribunal de Xustiza da Unión Europea conduce a unha revisión crítica de tal doutrina.