A STXUE de 26-7-2018 (Asunto M. B) declara o carácter discriminatorio dunha normativa nacional (británica) que esixe ás persoas transexuais casadas a anulación do seu matrimonio para acceder ao recoñecemento xurídico pleno do seu cambio de xénero, en tanto condicionante do acceso á pensión de xubilación á idade establecida polo ordenamento nacional para as persoas do sexo adquirido. Este axuizamento leva a cabo en relación á Directiva 79/7/CEE, do 19 de decembro de 1978 relativa á aplicación progresiva do principio de igualdade de trato entre homes e mulleres en materia de seguridade social. Este traballo analiza este pronunciamento xudicial situándoo no conxunto da (escasa) xurisprudencia comunitaria que abordou as consecuencias do cambio de sexo desde a normativa comunitaria de carácter socio-laboral. Apúntase tamén a ( fragmentaria e dispersa) regulación xurídica española relativa ao cambio de sexo-xénero e as consecuencias en materia de seguridade social. O traballo pon de manifesto que non son poucos -e leste é un deles- os casos nos que a pesar da diferenciación sexo-xénero ambos os termos utilízanse no mesmo sentido. O traballo avoga por un Dereito “de-xenerado” e “de-xenerador” no sentido sinalado pola autora no epílogo final.